Նիկոլ Փաշինյանի ասուլիսն ու հերթական 100 փաստն այս անգամ մյուսներից առանձնացավ մի հետաքրքիր դրվագով։ Հարցերը նա նախապես գիտեր, պատրաստվել էր, խուսափեց հաթաթաներ տալուց, ավելի հանգիստ էր։

Նույ­նիսկ ան­զեն աչ­քով երևում է, որ Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րում, վար­քագ­ծում, ըն­դուն­ված ո­րո­շում­նե­րի տրա­մա­բա­նու­թյան մեջ նյար­դայ­նու­թյուն է զգաց­վում, ին­չը եր­բեմն վե­րած­վում է խու­ճա­պի։

Հա­յաս­տա­նը հայ­տն­վել է տե­ղապ­տույ­տի մեջ, և այս վի­ճակն ա­վե­լի վտան­գա­վոր է, քան թավ­շյա հե­ղա­փո­խու­թյունն ու նրա շա­րու­նա­կու­թյու­նը ինք­նին, երբ բո­լորս շատ լավ հաս­կա­նում էինք, որ Նի­կոլն այդ ա­մե­նի հետ ոչ մի կապ չու­նի (չլի­ներ նա, կլի­ներ Կո­կո­լը կամ Ցո­գո­լը). Հա­յաս­տա­նի վրա էր բաց թողն­ված, պայ­մա­նա­կա­նո­րեն ա­սած, Սո­րո­սի մե­քե­նան, ո­րը բաղ­կա­ցած էր ֆի­նան­սա­կան, տն­տե­սա­կան, քա­ղա­քա­կան, թվա­յին բաղ­կա­ցու­ցիչ­նե­րից, և ո­րը պա­տե­րազմ է հայ­տա­րա­րել մարդ­կու­թյա­նը, աշ­խար­հին, տիե­զեր­քին, հո­րի­զո­նա­կա­նու­թյան մեջ` Չի­նաս­տա­նին, Ի­րա­նին, Ռու­սաս­տա­նին, չնա­յած այս ա­մե­նում «ա­մե­նա­հու­զի­չը» տա­րիք ու­նե­ցող Սո­րո­սի ան­հան­գս­տու­թյունն է առ ԵՄ, ո­րը քան­դե­լու հս­տակ նպա­տակ կա, ինչն էլ խոր ու դա­ռը ժպիտ է ա­ռա­ջաց­նում աշ­խար­հի, մար­դու ճա­կա­տագ­րի հան­դեպ:

Նիկոլ Փաշինյնաը ոչ թե պոպուլիստ է, այլ պետական օլիգարխ՝ ֆեյսբուքյան տեսանյութում հայտարարել է Միքայել Մինասյանը: Նա մի շարք հարցեր է ստացել, և դրանք ամփոփում է մեկ պատասխանում:

Այն, ինչ կա­տար­վում է թավ­շյա Հա­յաս­տա­նում, խիստ օ­րի­նա­չափ է: Քայ­քայ­ման հետ­քըը հա­սել է քայ­քա­յու­մը սկ­սած­նե­րին: Արտ­քա­ղա­քա­կա­նի մա­սին` քիչ անց, ներ­քա­ղա­քա­կա­նը տե­ղա­փոխ­վել է խոր­հր­դա­րան:

Երբ Նիկոլ Փաշինյանն ԱԺ-ում սրեր է ճոճում, թե արտաքին քաղաքականություն է ստեղծում, որից աշխարհի չորս կողմում էլ դեռ գլուխ չեն հանում, ի վերջո, չհասկացա՞վ, որ իր խոսքերն անհետևանք երկրի ներսում գուցե մնան, բայց դրսում՝ երբեք։ Եթե մեզ համար արդեն սովորական է դարձել պետության ղեկավարի անպատասխանատու խոսքը, հազիվ թե դրսում նման բաները կոնկրետ հետևանքներ չունենան ու ցավոք, դրա համար տուժում է ոչ թե այդ անձը, այլ մի ողջ պետություն։

Շր­ջա­կա մի­ջա­վայ­րի նախ­կին նա­խա­րար Է­րիկ Գրի­գո­րյա­նը սրտ­նե­ղած է հե­ռա­ցել. իշ­խա­նու­թյու­նը չի գնա­հա­տել իր ու իր թի­մի` ա­ռանց «լայ­քե­րի» աշ­խա­տան­քը:

Վեր­ջին օ­րե­րին ակն­հայ­տո­րեն սկ­սե­ցին ուր­վագծ­վել հա­մա­վա­րա­կից ա­ռա­ջա­ցած տն­տե­սա­կան ճգ­նա­ժա­մի հետևանք­նե­րը հա­յաս­տա­նյան ներ­քա­ղա­քա­կան զար­գա­ցում­նե­րի վրա։ Ո­րոշ ժա­մա­նակ այդ գոր­ծըն­թաց­նե­րը երկ­րորդ պլան էին մղ­վել, քա­նի որ հա­սա­րա­կու­թյունն ու իշ­խա­նու­թյու­նը, տար­ված լի­նե­լով հա­մա­վա­րա­կի հետ կապ­ված խն­դիր­նե­րով, կար­ծես թե դրանք ա­ռաջ­նա­յին չէին հա­մա­րում։

Այսօր աշխատանքից ազատվել է շրջակա միջավայրի նախարար Էրիկ Գրիգորյանը։ Ազատման հրամանագրում ոչ մի պատճառաբանություն չկա։

Ողջ հա­մա­ցան­ցը մի քա­նի օր ակ­տի­վո­րեն քն­նար­կում է Սուրբ ա­թո­ռում ՀՀ նախ­կին դես­պան Մի­քա­յել Մի­նա­սյա­նի «լայ­վը», որ­տեղ նա պատ­մում է 2019-ին Հռո­մում իր և ԱԱԾ նախ­կին տնօ­րեն Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նի հան­դիպ­ման մա­սին, մաս­նա­վո­րա­պես ընգ­ծե­լով, որ Վա­նե­ցյա­նը, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ա­նու­նից, ի­րեն փո­խան­ցել է` ե­թե «սիմ­վո­լիկ» գու­մար վճա­րի ինչ-որ հիմ­նադ­րա­մի, բո­լոր քրեա­կան հե­տապն­դում­նե­րը իր և իր հա­րա­զատ­նե­րի նկատ­մամբ կդա­դա­րեց­վեն, և կկա­րո­ղա­նա հան­գիստ ապ­րել Հա­յաս­տա­նի սահ­ման­նե­րից դուրս։